KANKER: De behandeling
Bijwerkingen
Kanker kan op verschillende manieren worden behandeld. Elke behandeling kan bijwerkingen (op korte en lange termijn) hebben en complicaties met zich mee brengen.
Fysieke bijwerkingen
Chirurgie, chemotherapie, radiotherapie, hormonale therapie en immunotherapie kunnen onder meer - afhankelijk van de soort behandeling - zorgen voor algehele malaise, misselijkheid, haarverlies en vermoeidheid.
De behandeling kan ook hormonale problemen met zich meebrengen. Een hormonaal gevolg is onvruchtbaarheid, een vervroegde overgang, opvliegers, stemmingswisselingen, geheugenproblemen (cognitieve beperkingen), gewichtsproblemen en botontkalking.
Vermoeidheid is een bijwerking die vaak voorkomt bij kankerbehandelingen. Soms kan een te laag Hb-gehalte ook vermoeidheid veroorzaken. De vermoeidheid verdwijnt zodra het Hb-gehalte weer hoger is. Ook een te langzaam werkende schildklier (hypothyreoidie), kan zorgen voor vermoeidheid. Het komt vaak voor bij behandelingen - met name bestralingen - in de hals. Bij de meeste mensen die kanker hebben (gehad), verdwijnt deze bijwerking uiteindelijk. Er blijft echter een groep die last houdt van extreme vermoeidheid na kanker (langer dan 2 jaar). Voor deze mensen kan cognitieve gedragstherapie een oplossing zijn.
Bijwerkingen
Kanker kan op verschillende manieren worden behandeld. Elke behandeling kan bijwerkingen (op korte en lange termijn) hebben en complicaties met zich mee brengen.
Fysieke bijwerkingen
Chirurgie, chemotherapie, radiotherapie, hormonale therapie en immunotherapie kunnen onder meer - afhankelijk van de soort behandeling - zorgen voor algehele malaise, misselijkheid, haarverlies en vermoeidheid.
De behandeling kan ook hormonale problemen met zich meebrengen. Een hormonaal gevolg is onvruchtbaarheid, een vervroegde overgang, opvliegers, stemmingswisselingen, geheugenproblemen (cognitieve beperkingen), gewichtsproblemen en botontkalking.
Vermoeidheid is een bijwerking die vaak voorkomt bij kankerbehandelingen. Soms kan een te laag Hb-gehalte ook vermoeidheid veroorzaken. De vermoeidheid verdwijnt zodra het Hb-gehalte weer hoger is. Ook een te langzaam werkende schildklier (hypothyreoidie), kan zorgen voor vermoeidheid. Het komt vaak voor bij behandelingen - met name bestralingen - in de hals. Bij de meeste mensen die kanker hebben (gehad), verdwijnt deze bijwerking uiteindelijk. Er blijft echter een groep die last houdt van extreme vermoeidheid na kanker (langer dan 2 jaar). Voor deze mensen kan cognitieve gedragstherapie een oplossing zijn.
Psychosociale problemen
Gevoelens van angst, somberheid en verdriet zijn een natuurlijke reactie op de diagnose kanker. Soms kunnen ze uitmonden in een angststoornis of depressie.
Praat met uw behandelend arts, huisarts of bedrijfsarts over uw gevoelens en vraag eventueel om een doorverwijzing naar een psychosociale zorgverlener, bijvoorbeeld een maatschappelijk werker of psycholoog.
Gevoelens van angst, somberheid en verdriet zijn een natuurlijke reactie op de diagnose kanker. Soms kunnen ze uitmonden in een angststoornis of depressie.
Praat met uw behandelend arts, huisarts of bedrijfsarts over uw gevoelens en vraag eventueel om een doorverwijzing naar een psychosociale zorgverlener, bijvoorbeeld een maatschappelijk werker of psycholoog.
Het werk
Sommige mensen met kanker blijven naast de behandelingen doorwerken omdat ze het belangrijk vinden hun 'oude' leven zoveel mogelijk voort te zetten en het contact met hun collega's te houden.
Het merendeel gaat pas na de behandeling weer aan het werk omdat de bijwerkingen werken onmogelijk kunnen maken.
U mag van uw werkgever verwachten dat hij zijn best doet om contact met u te houden door u bijvoorbeeld uit te nodigen voor een kopje koffie of voor verjaardagen van collega's. Ook mag u verwachten dat hij interesse toont voor uw situatie en naar u luistert. Als het contact tussen u en uw werkgever wat minder goed is, mag u uiteraard nog steeds verwachten dat uw werkgever zijn betrokkenheid toont.
Probeer zoveel mogelijk contact te houden met uw werk en collega's. Neem zelf (ook) initiatief: ga af en toe eens een uurtje langs of bel eens.
De zorg
De bedrijfsarts begeleid u naar werk(hervatting). Hij houdt hierbij rekening met de volgende factoren:
- De ziekteprognose
- Uw wensen
- De mogelijkheden van uw werkgever
- De regelgeving
- De objectieve en subjectieve belastbaarheid (objectief = wat u aankunt gezien uw gezondheidssituatie; subjectief = hoe u uw situatie ervaart, wat denkt u te kunnen.
De bedrijfsarts bespreekt de gevolgen van de ziekte en behandeling voor het werk en geeft informatie en advies over de mogelijkheden om terug te keren naar het werk. Hij beoordeeld of er belemmeringen aanwezig zijn voor werkhervatting en adviseert tijdig over het inzetten van interventies die de terugkeer naar het werk vergemakkelijken.
De bedrijfsarts heeft zwijgplicht als het gaat om uw privézaken en medische gegevens, tenzij u daarvoor duidelijk toestemming geeft. Hij moet zich houden aan de wettelijke privacyregels.
Dat betekent, dat hij uw werkgever geen medische informatie mag verstrekken en geen privézaken mag vertellen. De bedrijfsarts mag uw werkgever wel advies geven over eventuele werkaanpassingen.
U spreekt de bedrijfsarts eens in de ongeveer 4 tot 8 weken, afhankelijk van de fase van de begeleiding. Als de behandeling nog in volle gang is en de komst naar de bedrijfsarts te belastend is, kan het contact ook telefonisch plaats vinden.
Geef uw bedrijfsarts schriftelijk toestemming als u hem doorverwijst naar uw huisarts of behandelend arts. Volg de adviezen van uw (bedrijfs)arts op. U heeft wettelijk de plicht om mee te werken aan uw herstel en terugkeer naar werk.
Sommige mensen met kanker blijven naast de behandelingen doorwerken omdat ze het belangrijk vinden hun 'oude' leven zoveel mogelijk voort te zetten en het contact met hun collega's te houden.
Het merendeel gaat pas na de behandeling weer aan het werk omdat de bijwerkingen werken onmogelijk kunnen maken.
U mag van uw werkgever verwachten dat hij zijn best doet om contact met u te houden door u bijvoorbeeld uit te nodigen voor een kopje koffie of voor verjaardagen van collega's. Ook mag u verwachten dat hij interesse toont voor uw situatie en naar u luistert. Als het contact tussen u en uw werkgever wat minder goed is, mag u uiteraard nog steeds verwachten dat uw werkgever zijn betrokkenheid toont.
Probeer zoveel mogelijk contact te houden met uw werk en collega's. Neem zelf (ook) initiatief: ga af en toe eens een uurtje langs of bel eens.
De zorg
De bedrijfsarts begeleid u naar werk(hervatting). Hij houdt hierbij rekening met de volgende factoren:
- De ziekteprognose
- Uw wensen
- De mogelijkheden van uw werkgever
- De regelgeving
- De objectieve en subjectieve belastbaarheid (objectief = wat u aankunt gezien uw gezondheidssituatie; subjectief = hoe u uw situatie ervaart, wat denkt u te kunnen.
De bedrijfsarts bespreekt de gevolgen van de ziekte en behandeling voor het werk en geeft informatie en advies over de mogelijkheden om terug te keren naar het werk. Hij beoordeeld of er belemmeringen aanwezig zijn voor werkhervatting en adviseert tijdig over het inzetten van interventies die de terugkeer naar het werk vergemakkelijken.
De bedrijfsarts heeft zwijgplicht als het gaat om uw privézaken en medische gegevens, tenzij u daarvoor duidelijk toestemming geeft. Hij moet zich houden aan de wettelijke privacyregels.
Dat betekent, dat hij uw werkgever geen medische informatie mag verstrekken en geen privézaken mag vertellen. De bedrijfsarts mag uw werkgever wel advies geven over eventuele werkaanpassingen.
U spreekt de bedrijfsarts eens in de ongeveer 4 tot 8 weken, afhankelijk van de fase van de begeleiding. Als de behandeling nog in volle gang is en de komst naar de bedrijfsarts te belastend is, kan het contact ook telefonisch plaats vinden.
Geef uw bedrijfsarts schriftelijk toestemming als u hem doorverwijst naar uw huisarts of behandelend arts. Volg de adviezen van uw (bedrijfs)arts op. U heeft wettelijk de plicht om mee te werken aan uw herstel en terugkeer naar werk.